او که یکی از بهترین مهاجمان رئال به شمار می رفت، چهار سال در برنابئو توپ زد و در این مدت 77 گل در 137 بازی به ثمر رساند. 

 زامورانو که هنوز بازی های تیم سابقش را دنبال می کند، گفت: در حال حاضر کریستیانو و مسی یک قدم از بقیه بالاتر هستند. امروز او و مسی خیلی به هم نزدیکند. با این تفاوت که کریستیانو از دیدگاه ساختاری فوتبال، نقش مهم تری نسبت به مسی دارد. او بیشتر در جریان بازی است. رونالدو مهاجم کامل تری است. دو گلی که با ضربه سر در هفته قبل زد فوق العاده بود. می تواند با هر دو پا، از بیرون محوطه جریمه، تک به تک و ... گل بزند . او یک بازیکن کامل است. 

 زامورانو اکنون نماینده یونیسف در شیلی است و توجه ویژه ای به کودکان دارد. وی دلیل توجه اش به اینگونه برنامه ها را سپری کردن دوران کودکی خود در محله ای کثیف می داند. 

 وی گفت: در محله ای که بزرگ شدم مواد مخدر و جرم های مختلف فراوان بود. هیچ کودکی لیاقت چنین زندگی را ندارد. 

 بازیکن سال های گذشته رئال مادرید نظر جالبی هم در مورد پیشرفت شبکه های اجتماعی و حضور فعال بازیکنان در این شبکه ها دارد. 

 او در این باره اظهار داشت: راستش را بخواهید مزخرف است. من از توئیتر، فیس بوک یا هیچ چیز دیگر استفاده نمی کنم. اگر کسی می خواهد به من چیزی بگوید، باید به نزدم بیاید. من ایوان زامورانو هستم و دوست دارم همه رو در رو با من حرف بزنند. افراد همچنین روی پروفایل هایشان نام های متفاوتی می گذارند. مثل این می ماند که خودت برای خودت اسم مستعار استفاده کنی. مثلا این که بگویید ''من در ترافیک مانده ام '' خب که چه؟ این را نمی پسندم. 

 ''ایکر کاسیاس'' هفته گذشته عکسی از خودش در ترافیک گذاشته بود و آن را علت تاخیر حضور در جلسه تمرین تیم دانسته بود. 

 زامورانو در ادامه به اظهار نظر در مورد دو قطبی شدن لالیگا پرداخت و گفت: امروز لیگ اسپانیا را فقط رئال مادرید و بارسلونا تشکیل می دهند. وقتی من بازی می کردم، رقابت بیشتر بود. تیم های لالیگا تا آخر می جنگیدند. رئال مادرید در هفته آخر با دو امتیاز برتری قهرمان می شد. حالا رئال و بارسا 15 یا 20 امتیاز با تیم سوم فاصله دارند و لالیگا نابرابر است. 

 وی در مورد ''خوزه مورینیو'' سرمربی پرتغالی رئال مادرید و شناختی که از او دارد، تصدیق کرد: او را در بازی خیریه ناکاتا در ژاپن دیدم. او مربی تیم ستارگان بود . با او و دستیارش صحبت کردم. بعدها به میلان رفتم چرا که پدرخوانده دختر زانتی هستم و با او صحبت کردم. 

 مورینیو در مقابله با مطبوعات یک کاراکتر دارد اما در رختکن واقعا یک شخص متفاوت است. بهترین مربی فوتبال کسی است که بازیکنانش چه بازی کنند و چه نکنند از او راضی باشند. مورینیو در میلان، همه را راضی کرده بود . کارش درست است. او ساعت هفت صبح سر کار می آمد، حواسش به همه چیز بود، این که چمن کوتاه باشد، کفش ها آماده باشد و ...